A habitación estaba nun terceiro piso dun edificio con unha escaleira desvencellada que se queixaba de cada paso, e non era moito máis grande que a propria cama. Era unha vella cama de latón, e os muelles do somier estaban feitos pó. Era imposibel moverse un milímetro sen despertar ó do lado e para que falar da sinfonía de chirridos que se armaba con cada ferrete.

A pensión lévana unha parella de homosexuais, e había homoxesuais aloxados en case que tódalas habitacións. Homes que auiaban a voz en berro con cada orgasmo, que sostiñan tremendas riñas nas que se chamaban uns os outros "perras" e que ian en kimono de seda o cuarto de baño comunitario.

Aparte de Crux, non coñecía a ninguén máis na cidade e iste ambientillo poñíame nervoso